Art is Strowis. Strowis is Art. Different expositions take place throughout the year showing art from local artists. Each two months Strowis hosts a new exposition carefully curated by our staff members.
Now:
Hans van den Aker (19.11.1956 - 23.08-2024)
In deze schilderijen die jij nu in ons foyer bij Strowis ziet tentoongesteld zien wij een kant van hem die wij niet kende. Een zoektocht naar een stilte en vrede in verre Bergen en diepe zeeën. Het blijk dat hij besteed aan verlaten dorpen en kerken. Eenzame bomen die staan in windloze weides. De aandacht dat hij gaaf aan de spielachtige meren. Werelden waar mensen vergezocht zijn.
Alhoewel er zit een bepaalde tevreden eenzaamheid in deze schilderijen dat staat in contrast met hoe kleurijk ze zijn. De compositie simpel en effectief. Duidelijk te zien is hoe hij zich kon buigen over detail. Misschien ook een zekere terughoudenheid. Een bewustzijn over de tedere proces waar hij mee bezig was.
Onze Hans was een prachtig man, zeer geliefde collega, een oom voor ons en voor anderen, een aardig man die computers maar niks vondt en schreef alles op. Een man die meer vertrouwen had in de mens en zijn handen.
Een man die zag de wereld indringend met zijn ogen, keek, en wou meer weten. Waar anderen maar voorlief namen wat zij zagen, keek hij en, zag wat er achterstaat.
Hoe druk en gezellig hi jook kon zijn was hij niet on doordacht met zijn blik. Hij was geen kip zonder kop hoewel hij een enorme druktemaker kon zijn.
Als het ging over een muur bouwen gasten helpen, een vriend zijn was er over nagedacht met een onbetwijfeld en natuurlijk kunde.
Dat gezegd er zat in Hans onrustig energie. Zoveel te doen. Niet genoeg tijd. Daarom was het bijzonder voor ons te ontdekken dat hij schilderde.
In deze schilderijen die jij nu in ons foyer bij Strowis ziet tentoongesteld zien wij een kant van hem die wij niet kende. Een zoektocht naar een stilte en vrede in verre Bergen en diepe zeeën. Het blijk dat hij besteed aan verlaten dorpen en kerken. Eenzame bomen die staan in windloze weides. De aandacht dat hij gaaf aan de spielachtige meren. Werelden waar mensen vergezocht zijn.
Alhoewel er zit een bepaalde tevreden eenzaamheid in deze schilderijen dat staat in contrast met hoe kleurijk ze zijn. De compositie simpel en effectief. Duidelijk te zien is hoe hij zich kon buigen over detail. Misschien ook een zekere terughoudenheid. Een bewustzijn over de tedere proces waar hij mee bezig was.
We hopen dat dit expositie hem ter ere brengt.
Onze coolega, broer, oom, vriend.
Onze punkert, onze rapscallion met een goude hart.
Onze stiekeme ruige hippie.
Een lachende kraker reizend door Afrika giraffes bekijken. Avonturier die door onrustige landen vaart.
Hans zelf zou dit allemaal gedoe vinden. Hij was te bescheiden hiervoor. Maar jammer Hans, wij houden van jou. Hij was zeer geliefd door ons.
Als hij gestegen is naar de ‘pearly gates’ zou hij de boel onveilig maken voor de engelen. Sint Petrus handen in de haar huilend. Zij zouden het zo druk hebben dat zij “niet eens tijd hebben om en cigarette te roken”
Exhibition notes: Auke Galileo de Jong (19.11.2024)